Alleen spelen

Duuk speelt vaak alleen. Eigenlijk bijna altijd. Hij verstopt zich dan in een hoekje van de ruimte met een spelletje. Hij gooit met dobbelstenen en maakt sommen in zijn hoofd. Hij zet pionnetjes op volgorde van klein naar groot of sorteert kleine spulletjes op kleur. Als ik hem zo zie zitten, voel ik soms eenMeer lezen over “Alleen spelen”

Maar juf, ik heb een stoornis!

Het schooljaar is begonnen, evenals mijn afstudeerstage. Na drie jaar ploeteren op de PABO mag ik dit jaar laten zien wat voor leerkracht ik ben geworden. Met honderden pagina’s aan literatuur in m’n achterhoofd, minstens 1.800 uur stage te hebben gelopen, honderden gesprekken over mijn ontwikkeling te hebben gevoerd en welgeteld 253 kinderen in deMeer lezen over “Maar juf, ik heb een stoornis!”

Beste Meester Mark

Meester Mark is inmiddels een begrip onder de huidige generatie leerkrachten. Journalist en schrijver, maar geflopt op de PABO. Elke juf of meester heeft weleens (ongevraagd) een boek van hem zoals ‘Meester Mark Draait/Vraagt/Graaft Door’ onder z’n snufferd gekregen. Hij schrijft over zijn bevindingen als onderwijzer, over hoe zwaar het is om leraar te zijnMeer lezen over “Beste Meester Mark”

Keep on swimming, keep on swimming!

Zomaar een doorsnee zaterdagochtend, 9.00 uur, in 1998. Ik sta aan de rand van het lokale zwembad, in m’n roze powerpuffgirls-bikini, met m’n armpjes over elkaar naar het water te turen. De badjuffrouw met lekker praktisch kapsel en blauwe mascara staat aan de kant te bulderen tegen de watertrappelende kinderen. Ik mompel tegen mezelf “gewoonMeer lezen over “Keep on swimming, keep on swimming!”

Je moet kiezen, je hebt geen keus

Of ik nog veel recht van spreken heb nadat ik inmiddels alle vier m’n kiezen heb laten verwijderen weet ik niet maar één ding is voor mij wel duidelijk; kiezen is een lijdensweg. De godganse dag worden er lukraak dilemma’s op je hoofd afgevuurd en je wordt als volwassene blijkbaar geacht precies te weten welkeMeer lezen over “Je moet kiezen, je hebt geen keus”

Rellen in de zambak

De zandbak zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ˈzɑndbɑk] Verbuigingen: zandbak|ken (meerv.) een bak met zand waarin kinderen kunnen spelen met schepjes en vormpjes. Of, voor de Brabanders onder ons; de zambak!  Het klinkt eigenlijk heel lief en vredig. Lekker spelen met zand, koekjes maken met vormpjes, taarten bakken voor de juf en er ook nog geld voorMeer lezen over “Rellen in de zambak”

Gijs; ‘Waarom ik alles like wat Tessa Typt’

Hallo, Gijs hier. Misschien beter bekend als “de veldslavreter”, of die jongen die het woord kaassouflé vaker zegt dan dat hij kilometers maakt op een loopband. Dat van die koolhydraten zullen we maar even achterwege laten. Valt onder de categorie: “vast een fase!” Laat ik meteen tot de kern komen. Ik ken Tessa nu alMeer lezen over “Gijs; ‘Waarom ik alles like wat Tessa Typt’”